lunes, 12 de junio de 2017

Albiasu-Betelu. Malloak, Aralar, Euskal Mendiak



El autobús, lleno de algunas de las familias más animosas de Amara Berri ikastetxea, avanzaba entre la niebla y entre los prados con la hierba chorreando, camino de Albiasu, uno de los mejores miradores de las Malloak de Aralar.

Varias personas adultas paseaban, a esas tempranas horas, haciendo honor a su saludable costumbre, paragüas en mano. 

Uno de los paseantes que venía de frente hizo gestos al chófer cuando se acercaba hacia ellos. Reduce la marcha, y: "os habéis equivocado, por aquí vais mal". "No, no, gracias, vamos bien". Risas. No íbamos a Senda Viva, no. 

Toda una metáfora de que bien pudiera tener razón. Ïbamos mal... ilusos de pretender encaramarnos a las Malloak, por prados, lomas y bosques, hasta Frantsesko erreka e incluso Beloki... una quimera. 

Tres o cuatro veces habían circulado mis compañeros de ABMM por allí, entre Albiasu y Albi, en lo que debería haber sido probablemente la excursión más bonita de estos últimos años. Pero tocó así, y entre días soleados y calurosos, entró una cuña de mal tiempo y nos obligó a descartar la actividad estrella. Así pues activamos el "Plan B". 

El citado plan alternativo fue reconocido el día anterior, sábado, por Pablo, "mariscal de campo" de esta actividad. Se pegó una paliza de más de 22 km. para reconocer el trayecto entre Albiasu, Errazkin, Intza y Betelu. Es decir, un recorrido "de valle", bajo el sector SE de las Malloak. 

Pie a tierra ya, y con poco tiempo para el cachondeo, emprendimos la marcha. La primera parte de la ruta consistía en bajar desde Albiasu hasta el valle (entre Errazkin y Lezaeta). El sendero, estrecho, embarrado, dentro del bosque, divertido. Yo circulaba con un niño llamado Sasa ("erizo" en ruso, como él mismo me indicó) que iba encantado de verse en aquella tesitura: jugando a no caerse por el barro y las piedras empapadas.

La lluvia arreciaba y aquello estaba cogiendo un color incierto. Llegados al punto más bajo, vadeamos un arroyo que bajaba crecido, e hicimos la única parada para picar algo de toda la excursión. 

Tras reagruparnos y transcurrido un cuarto de hora aproximadamente, continuamos un rato sin lluvia. Llegando a Errazkin, en plenas rampas hacia las alturas, el cielo volvió a echar el candado a las nubes que se cerraron sobre todo el valle de Araitz y nos sumergieron en una lluvia densa y continua. 

Tanto sería, que un niño (véase el buen ánimo reinante), dijo algo como: "tengo los pies tan mojados, que parece que voy pisando natillas". 

Y lo cierto es que, yo que avanzaba con una mezcla de contrariedad y preocupación, los niños y los padres y madres demostraron una confianza en nosotros y una predisposición al "sufrimiento" dignos de elogio. Es por ello que desde ABMM os mostramos nuestro agradecimiento. 

El Plan B se truncó también, pues en el momento en que debíamos tomar el sendero en balcón hacia Intza, decidimos abortar y retornar a Errazkin para enlazar directamente con el GR20 y llegar antes a Betelu. 

El camino restante fue muy bueno, y aunque yo iba un poco flan, preocupado por los niños (algunos de ellos bastante pequeños y de aspecto frágil), la última parte se desarrolló sin más incidencias. 

Llegados a Betelu, disfrutamos del gran momento de ponernos ropa y calzado secos, comer algo y tomar algo caliente en la taberna del pueblo. 

Repetimos: muchísimas gracias por vuestra confianza, y nos vemos en el monte allá por octubre.

Feliz verano,
Pablo, Fernando, Andoni, Martín, Iñaki. 











Autobusa, Amara-Berriko familia kementsuenetariko batzuekin, lainoaren eta belarrari ura darion belardien artean zihoan, Albiasurako bidean, Aralarko Malloak ikusteko begiratokirik hoberenetariko bat.

Hainbat heldu, ordu goiztiar horietan, paseatzen ari ziren, ohitura onari arreta emanez, aterkia eskuetan.

Aurrez aurretik zetorren paseari batek keinuak egin zizkion gidariari haiengana zihoanean. Abiadura moteldu eta: “oker zabiltzate, hemendik gaizki zoazte”. “Ez, ez, eskerrik asko, ondo goaz”. Irriak. Ez gindoazen, ez Senda Vivara.

Arrazoizkoa izan litekeen metafora osoa. Gaizki gindoazen... Malloak igotzeko asmoa zuten inozoak, belardietatik, muinoetatik eta basoetatik, Frantzesko errekaraino edo Belokiraino ere... amets hutsa!

Hiruzpalau aldiz ibili ziren hortik ABMMko nire kideak, Albiasu eta Albiaren artetik, azken urteotako txangorik ederrenetariko bat izan behar zuenean. Baina horrela atera zitzaigun, eta egun eguzkitsu eta berotsuen artean, eguraldi txarreko unea sartu zitzaigun eta jarduera nagusia alborarazi zigun. Hala ba, “B Plana”ri ekin genion.

Aipaturiko hautazko plana aurreko egunean, larunbatean, arakatu zuen Pablok, ekintza honen “landa-mariskala”. 22.km baino gehiagoko lana hartu zuen Albiasu, Errazkin, Intza eta Betelu arteko bidea aztertzeko. “Haran-bidea” alegia, Malloakeko HE sektorepean.

Behin lurrean eta txantxetarako denbora gutxirekin, martxari ekin genion. Ibilbidearen lehenengo zatia Albiasutik haraneraino jaisteko zen (Errazkin eta Lezaetaren artean). Bidea, estua, lokaztua, basoaren barruan, alaia. Egoera horretaz gozatzeko aukeraz liluratuta zegoen Sasa (“trikua” errusieraz, berak esan zidanez) izeneko haurtxo batekin nindoan ni: lokatzarengatik eta blai egindako harriengatik ez erortzeko jolasak egiten.

Euria zakartzen ari zen eta bide ezjakina hartzen ari zen egoera. Punturik baxuenera ailegatuta, hazita zetorren erreka gurutzatu genuen eta txango osoko geldialdi bakarra egin genuen mokaduren bat hartzeko.

Berriro elkartuta eta, gutxi gora behera, ordu laurdena pasata, euri gabeko unetxo bat izan genuen. Errazkinera iristen ari ginela, gorako bidean, zerua berriro itxi zitzaigun eta hodeiek Araitz harana erabat estali zuten eten gabeko euri ugaripean geratu ginelarik. 

Hain izango zen honela, haur batek (animo onaren ikurra) halako zerbait esan zuela: “hain ditudan oinak bustita, arrautza-esne zapaltzen ari naizela dirudiela”.

Eta egia esateko, ni neu ere nahigabe eta kezkaren nahasketaz nindoan, haurrek eta gurasoek guregan konfiantza handia azaldu zuten eta “oinaze”rako jarrera txalogarriak. Horrexegatik, ABMMtik gure esker onak agertu nahi dizkizuegu.

B plana ere zapuztu zitzaigun, Intzarantz balkoi bidea hartu behar genuen momentuan bertan behera uztea erabaki baikenuen eta Errazkina bueltatzea GR20rekin zuzenean bat egiteko eta Betelura lehenago iristeko.

Gainontzeko bidea ona izan zen eta ni urduri xamar egon arren, haurrengatik kezkatuta (batzuk nahiko txikiak eta ahul itxurakoak), azkeneko zatia arazorik gabe garatu genuen.

Betelun geundelarik, arropa eta zapata lehorrak jartzearen, jatearen eta herriko tabernan zerbait beroa hartzearen momentu atsegina gozatu genuen.

Berriro diogu: mila esker zuen konfiantzarengatik, eta urria aldean elkar ikusiko dugu mendian.

Uda ona izan!


Powered by Wikiloc

Agradecimientos: Harizalde Natur Elkartea, Kimboa bar, Izadi kirolak, eta R. Álvarez.

No hay comentarios:

Publicar un comentario